Fenerbahçe için yarış şimdi başlıyor..

"Mutluluğumun sırrı; bir "Evet", bir "Hayır", bir düz çizgi ve bir gol.."

Dünyaca ünlü Alman filozof Friedrich Nietzsche'ye ait bu sözler.. Dünya edebiyatına, felsefeye, şiire yeni bir bakış getirmiş olmanın yanında sıkı bir FC Basel taraftarıydı Nietzsche.. Çağının gençliğini anlamasındaki en önemli olgulardan biri; çoğu filozofun, bilginin, dahinin aksine, toplumdan kopmadan yaşamayı başarmış olması ve futbol tutkusuydu Alman düşünürün.

Bir çok Fenerbahçeli için Fenerbahçe'nin anlamı ne peki? 

"Yaşamımdaki en önemli unsur.."
"Fenerbahçe olmadan asla.."
"Ne bir kızı sevmek, ne bir okulu bitirmek.. Benim gerçek sevdam Fenerbahçe.."
"Önce Fenerbahçe sonra ailem.."

XXX

Böyle uzayıp gider liste.. Hele hele sosyal medyanın patlamasının ardından anlık mutluluklar, büyük kızgınlıklar, bir çığ gibi büyüyen öfke dolu tepkiler.. Yönetim, teknik direktör futbolcu, sporcu değiştirmeyle mutlu olan bir "garip" taraftar topluluğu...

Gerçek anlamda futbolu seven, ancak yaşamında Fenerbahçe'ye; ülkesinden, ailesinden sonra değer veren "nitelikli" taraftar çok çok az artık...

Varsa yoksa 90 dakika gol atan, saldıran, 40 maçın tamamını, üstelik iyi futbol oynayarak kazanması gereken bir takım Fenerbahçe, bu kitlenin gözünde.

Şampiyon olsa da; "Bu takım Avrupa'da birşey yapamaz.."
Şampiyon yapsa da; "Bu hocayla olmaz arkadaş.."
Başarısızlık halinde; "Söylemiştim.. Bizden bir halt olmaz.."

XXX

Konyaspor maçını kazandı Fenerbahçe.. Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe'ye ilk yarıda 10 gol atıp, puan bile vermeyen Konyaspor'u sahasında 3-0 yendi.

Bir yarı iyi futbol, organize goller ve "VAR'sız", "olaysız" temiz bir oyunla başardı bunu..
Derbileri hatırlayalım.. Galatasaray ve Beşiktaş karşılaşmaları.. 3 maç 1puan.. Rakiplere verilen 7 puan.

Ama bugün Galatasaray'la puanı aynı Fenerbahçe'nin.. Lideri de yakalayabilecek maç sayısı var.. Futbolu ışık veriyor.. Sonuç alırken bol pozisyon buluyor.

XX
"Her şerde bir hayır, her hayırda bir şer vardır" derler.. Mesut'un beklenmedik sakatlığı da böyle oldu.

Trabzon deplasmanında çok iyi oynayan Mesut'lu onbir yerini Pelkas'lı onbire bıraktı..
Gustavo takıma girdi.. İrfan Can süre almaya başladı.. Osayi Samuel kendini buldu.. Valencia'nın formu sürüyor.. Pelkas takımın oyun aklı.. Szalai gerideki duvardı, hücumda da silah oldu.

Stoperler, stoper gibi oynamaya başladı.. Gökhan Gönül ne kadar önemli bir tecrübe olduğunu kritik savunma refleksleri ve asistiyle gösterdi.

Kısacası Fenerbahçe kendine geldi.

XXX

Hep söylerim.. Fenerbahçe'nin asıl rakibi kendisidir.. Birlik olmayı, bir olmayı en zor başaran kulüptür Fenerbahçe.. Galatasaray'ın Ultraslan'ı, Beşiktaş'ın Çarşı'sı vardır.

Fenerbahçe'ninse Genç Fenerbahçeliler'i sürekli Anadolu Genç Fenerbahçeliler ile kavga halindedir.. Takım şampiyonluğa gider, bir tribün "Yönetim istifa" der, oyuncuyu ıslıklar, hocayı protesto eder.. Bir tribün "Sarı" diye bağırır, diğeri farklı bir tezahürat başlatır.

XXX

İyi oynar, kötü oynar, şampiyon olur ya da olmaz.. Ama Erol Bulut üzerinden bu kadar acımasızca Fenerbahçe'ye saldırmak, bel altından vurmak da, topsuz oyunda çift dalmak gibi.

Beğen ya da beğenme ama önce saygı göster hocana.. Perotti, Pelkas, Gustavo, İrfan gibi çok önemli isimlerin derbide sakatlanır.. Kart cezaları en kritik maçlara gelir.. Covid yüzünden Sosa 1-2 ay hazır hale gelemez.. Alınan santraforlar gol atamaz.. Ama bütün fatura hep hocaya kesilir.

XXX

Bugünkü iyi futboldan sonra Fenerbahçe'nin şampiyonluk şansı artmıştır.. Ama Beşiktaş'ın avantajı da şansı da diğer iki rakibinin ötesinde.. Oyunu iyi oynayan, aynı zamanda hücum hattından en iyi yararlanan takım Beşiktaş.

Saedece Samatta ile Aboubakar yer değiştirse ligin üstü de çok daha farklı olurdu.

O zaman başarısızlık sadece ve sadece Erol Bulut'a fautar edilmemeli.. Sabır gösterilmeli, saygı gösterilmeli ve eleştiri dozunda yapılmalı.

XXX

Emre Belözoğlu'na yapılan eleştiriler için de şunu söyleyebilirim.. Evet golcüler iyi çıkmadı.. Formsuzlar.. Ama Mert Hakan'ı, Szalai'yi, Osayi bu takıma kazandıran da Emre.. Caner'i, Gökhan'ı, Sosa'yı alan da o.

Bugünden sonra sadece sahaya odaklanan bir Fenerbahçe, şampiyon olamasa da sonua kadar yarışın içinde olur.

Bu yüzden taraftar "42. Hafta'ya kadar" takımının yanında olmalı.

Çünkü Fenerbahçe'nin en büyük gücü taraftarıdır.